Vier weken later

Het is alweer vier weken geleden dat ik ben geopereerd. Ik heb het liever over een maand geleden, want op de één of andere manier klinkt dat veel langer geleden 😉 Nu ik nog aan die ellendige krukken vast zit, ben ik nog vrij geobsedeerd met de weken die achter me liggen en de weken die gaan komen. Maar aan die krukken komt gelukkig bijna een einde.
Alles wordt ook steeds makkelijker. Douchen gaat weer als vanouds en ook aankleden is geen tijdrovende klus meer. Ik krijg het zelfs weer voor elkaar om eigenhandig mijn sokken aan te trekken. Bovendien is mijn favoriete plek om de dag door te brengen verschoven van de bank naar de keukentafel, waar ik elke dag zit te studeren voor mijn examen van volgende week. Ook het tripje afgelopen zaterdag naar Utrecht om een dagje in de schoolbanken te zitten liep gesmeerd. So far, so good..

Ik moet ook zeggen dat ik echt weinig te klagen heb. Ik heb vrij weinig pijn gehad en het buigen bij de fysio gaat steeds beter. Ik zit toch zo tegen de 90 graden aan, precies op schema dus. Wat betekent dat ik vrijdag dan ook daadwerkelijk mag gaan fietsen. Wel met brace om! Oefeningetjes worden elke dag gedaan, maar die spieren in mijn bovenbeen komen nog niet echt tevoorschijn. Maar nog even geduld en ik kan weer elke dag de sportschool in om te trainen. Dat ga je dan weer wel waarderen als je zo lang geblesseerd bent. Ik kan me niet herinneren dat ik ooit zin had om te gaan hardlopen 😉 Niet echt mijn favoriete bezigheid namelijk, geef mij maar gewoon een bal.

Morgenvroeg een interview met het Dagblad van het Noorden, altijd leuk! Daarna gaan we weer richting de fysio voor behandeling. En morgenavond natuurlijk het Nederlands Elftal aanmoedigen. Ik heb toch geen vervelende periode uitgezocht om thuis te zitten 😉

Four weeks later

Today it’s been four weeks since I had the surgery. I prefer talking about months, because it sounds better when I say: it’s been one month since surgery 😉 Right now I’m stuck with these miserable crutches and that makes me pretty obsessive. Over and over I’m counting the weeks that has passed and the weeks that are still to come.
But luckily the period with the crutches is almost over. Everything becomes more and more easier. I can shower without being extremely careful and I don’t spend hours anymore on getting dressed. I can even put on my socks all by myself. Besides, my favorite place to spend the day is now at the kitchen table and not at the couch anymore. I spend my days studying for my exams next week. Also my trip on saturday to Utrecht to spend a day at school went very well. So far, so good..

I have to say that I have not many reasons to complain. I didn’t have much pain and also bending my knee at the physiotherapist is going well. I can now bend like 90 degrees, exactly like the schedule says. Which means that I can try the hometrainer on friday. But I have to wear the brace off course! I do my exercises every day, but my muscles are not really appearing. I just have to be patient and then I can train every day in the gym. You’ll get to appreciate the possibility to train again when you’re injured. I can’t remember that I ever looked forward to run again 😉 It’s just not really my favorite training. You just have to give me a ball.

Tomorrow I have an interview with the Newspaper from the North of Holland, always fun! After that it’s time for the physiotherapist again and tomorrow evening I’ll be cheering for the Dutch soccer team. I didn’t choose a very bad moment to sit at home 😉