Vrolijk pasen!
Ik ben net aangekomen in Craiova na een tien uur durende busreis!! Ik heb dus tien uur de tijd gehad om alle leuke foto’s op instagram uitvoerig te bekijken van iedereen die gezellig aan de paas brunch zit, of al die schattige, kleine kinderen die paaseieren aan het zoeken zijn. En ik heb me daar dus tien uur lang depressief over kunnen voelen 😉 Nouja depressief is een groot woord hoor, maar dan wordt het wel weer even duidelijk dat je voor het handbal vaak best veel moet opgeven. Ik had het natuurlijk ook leuk gevonden om Pasen gezellig met mijn familie door te brengen. Maar nee, in plaats daar van was ik gisteravond weer de Sjaak afhaak die als eerste een gezellig feestje moet verlaten, omdat ik vandaag weer vroeg op moest. Terwijl de rest nog even gezellig door kon. Tja, la vie est belle! 😉
Gelukkig ben ik over het algemeen positief ingesteld, dus ik ga nu zeker niet lekker liggen mokken op mijn hotelkamertje. Ik waardeer de momenten waarop ik wel een keer vrij ben en gezellig met de familie kan zijn des te meer namelijk. Op dit moment wordt natuurlijk alles gewoon even opzij gezet voor het grote doel, presteren in Rio. De laatste acht weken van mijn tijd in Baia Mare zijn nu aangebroken en ik probeer het seizoen zo goed mogelijk te eindigen. Wat dus ook inhoudt dat ik de komende maanden gebruik om zo fit mogelijk te zijn voor de Olympische Spelen. Morgen staat nog een competitie wedstrijd tegen Craiova op het programma en daarna is het volledige focus op volgende week zaterdag: dé Champions League wedstrijd tegen Buducnost. De laatste CL wedstrijd die ik in Baia Mare zal spelen, maar waarin ik alles zal geven om die Final Four te bereiken. Mijn jaar kan al niet meer stuk, maar als we ook nog de Final Four in Boedapest zouden spelen zou het echt volmaakt zijn. Succes smaakt naar meer succes. Als ik aan die droom denk vind ik het missen van die paas brunch opeens niet zo erg meer 😉
Happy Easter!
I just arrived in Craiova after a ten hour bus trip!! So I had ten hours to watch all the nice instagram pictures where everyone is eating their Easter brunch together and where all the cute, little children are searching for Easter eggs. And I also had ten hours to feel depressed about it 😉 Well, depressed is a little bit exaggerated, but it does make me realize that I have to give up a lot of things because of handball. Off course I also would be exited to spend the Easter days together with my family. But no, instead of that I was the first one to leave the party yesterday, because I had to get up early for todays bus trip. So where everyone else was enjoying the great saturday evening, I was in bed early. But okay, la vie est belle! 😉
Luckily I’m (often) a very positive person, so I will not be grumpy in my hotelroom right now haha. But it do makes you enjoy the moments when you can be together with your family, maybe even more than normal. At this moment everything needs to make place for the bigger goal, to win something in Rio this summer. This will be the last eight weeks of my time in Baia Mare, so I’m trying to end the season as good as possible. I will also use the next months to be totally fit for the Olympic Games. Tomorrow we will play the game against Craiova in the Romanian league and after that we’ll focus on next Saturday: the quarterfinal of the Champions League against Buducnost. The last CL match which I will play in Baia Mare, but in which I will give everything to reach the Final Four. My year is already perfect, but when we’ll also reach the Final Four in Budapest my year would be even more amazing. When you have success, you only want more. And when I think about achieving that dream, missing the Easter brunch doesn’t sounds that bad anymore 😉
